روزی که رسول ختمی مرتبت صلى الله عليه وآله وسلم ، با کلام حسين منى وأنا من حسین پرده از حقیقتی سر به مهر برداشت، شاید همگان بر این باور بودند که معنای آن تنها به بنوت و فرزند زادگی رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم بازمی گردد و بس.
اما بعد از گذشت سالها و روزگارانی که نبوت و خلافت رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم دستخوش غارت حکام جور شد زمان به مقطعی رسید که تخطی از کتاب الله و انحراف در سنت رسول الله به اوج خود رسید. اینجا بود که رسالت نبوی در غرقاب بدعتها نیاز به کشتی نجات و ناخدایی حیات بخش پیدا کرد. پس محق ترین و سزاوارترین محی شریعت نبوی یعنی حسین بن على عليه السلام به پا خاست تا تقدیری جدید برای حیاتی جاوید در امت محمدی رقم زند
