O qəbilə şiddətli od yandırıb İbrahimi ona atdıqdan sonra “قُلْنَا يَا نَارُ كُونِي بَرْدًا وَسَلَامًا عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ” biz dedik ki ey od soyu ol, o İbrahimdir. Və bu köynək İbrahim Xəlilullahın qurtuluşuna səbəb oldu. Şeyx Səduq belə deyir ki: Çünki İbrahimi (ə) oda atmaq istədilər, Cəbraili Əmin, bir köynəyi onun yanına aparıb və ona geydirdi və o zaman od onun önündə soyudu və təsirsiz oldu. [İkmaləddin, səh.327, h.7, əl-Xərayc vəl-cərayh: cild 2, səh.691, h.6]

40 il ağlamaq və üzülməkdən sonra Cəbrayıl yanına gəldi və Adəm Əbülbəşərə kəlmələri xatirlatdı. یا قدیم الاحسان بحق الحسین علیه السلام. Ürəyi ağrıya gəldi və Hüseyndən soruşdu və biz ona bir köynək gətirdik və o köynəyə görə onu bağışladık. «قَبِلَ الله توبة آدم بِهذه القَمیص»

«اِذَا کَانَ یَومُ القِیَامَةِ جَمَعَ اللّهُ الاوّ‌َلینَ والآخریَ فی صَعیدٍ واحِدٍ ثُمَّ أمَرَ مُنادِیاً فَنادَی غُضُّوا ابصارکم و نَکِّسوا رُءوسَکُم حتی تَجُوزَ فاطِمَةُ ابْنةُ مُحَمَّد سلام الله علیها» Sonra o şərif məkanda durdu və ərşin qaiməsinə deyir: «یا جبّار اعدِل» Eyni anda əlində olan oğlu Hüseynin (ə) qanlı köynəyi olaraq hayqırır:" İlahi mən və oğlum Hüseynın qatili arasında hökm eylə!" Sonra bu sözün üzüntüsündən xalqların gözləri yaşlanır və peyğəmbərləri qurtaran köynək bu dəfəf də bəşəriyyətin qurtarılması üçün zuhur edəcək.

O qəbilə şiddətli od yandırıb İbrahimi ona atdıqdan sonra “قُلْنَا يَا نَارُ كُونِي بَرْدًا وَسَلَامًا عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ” biz dedik ki ey od soyu ol, o İbrahimdir. Və bu köynək İbrahim Xəlilullahın qurtuluşuna səbəb oldu. Şeyx Səduq belə deyir ki: Çünki İbrahimi (ə) oda atmaq istədilər, Cəbraili Əmin, bir köynəyi onun yanına aparıb və ona geydirdi və o zaman od onun önündə soyudu və təsirsiz oldu. [İkmaləddin, səh.327, h.7, əl-Xərayc vəl-cərayh: cild 2, səh.691, h.6]

O qəbilə şiddətli od yandırıb İbrahimi ona atdıqdan sonra “قُلْنَا يَا نَارُ كُونِي بَرْدًا وَسَلَامًا عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ” biz dedik ki ey od soyu ol, o İbrahimdir. Və bu köynək İbrahim Xəlilullahın qurtuluşuna səbəb oldu. Şeyx Səduq belə deyir ki: Çünki İbrahimi (ə) oda atmaq istədilər, Cəbraili Əmin, bir köynəyi onun yanına aparıb və ona geydirdi və o zaman od onun önündə soyudu və təsirsiz oldu. [İkmaləddin, səh.327, h.7, əl-Xərayc vəl-cərayh: cild 2, səh.691, h.6]

Ona buyruq oldu «فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ». - «-إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى» bura qutsal torpaqdır. Biz səni qoruyuruq. İndi ki elçi olubsan, Fironun yanına get və təhlükə zamanı bu köynəyin boyuna əlini sox və çıxar ki hamı haaqın təzahürünü görsün.

Və əgər Allahın rəhməti ona kömək etməsəydi, lənətlənərək balıq qarnından çölə atılardı. Və Yunisi xatırla, ki peyğəmbərlərdən idi. .«لَوْلَا أَنْ تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ...» və nə yaxşı bir nemət ona göndərdik, haman nemət ki tamam peyğəmbərlər ondan öncə çətin hallarda ona əl atardılar.