روزی که رسول ختمی مرتبت صلی الله علیه وآله وسلّم ، با کلامِ “حسین منّی و أنا مِن حسین” پرده از حقیقتی سر به مهر برداشت، شاید همگان بر این باور بودند که معنای آن تنها به بنوّت و فرزند زادگی رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلّم بازمی گردد و بس.
اما بعد از گذشت سالها و روزگارانی که نبوّت و خلافت رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلّم دستخوش غارت حکام جور شد، زمان به مقطعی رسید که تخطی از کتاب الله و انحراف در سنت رسول الله به اوج خود رسید.
اینجا بود که رسالت نبوی در غرقاب بدعتها نیاز به کشتی نجات و ناخدایی حیات بخش پیدا کرد.
پس محق ترین و سزاوارترین محیی شریعت نبوی یعنی حسین بن علی علیه السلام به پا خاست تا تقدیری جدید برای حیاتی جاوید در امّت محمدی رقم زند.
امتِ نبوی کو جہالت کے اندھیروں سے نکالنے کے لیے حضرت امام حسین علیہ السلام اٹھ کھڑے ہوئے اور اپنے طفل شیرخوار کی شہادت جیسی بڑی بڑی مصیبتوں کو برداشت کرکے مظلومیت کے سورج بن گئے جن کی روشنی سے جھوٹے دھاروں کا پردہ چاک کیا گیا اور دنیا کے سوئے ہوئے بھی اس روشنی سے بیدار ہوئے۔
لیکن یہ چمکتا ہوا سورج عاشورا کے آخری لمحات میں ایک اور روشنی کے ساتھ نمودار ہوا اور اس امانت سے پردہ اٹھایا جو عظیم انبیاء سے وراثت میں ملا تھا۔ اور وہ امانت سوائے نبوت کی قمیص اور ام ابیها حضرت فاطمہ زہرا سلام اللہ علیہا کے خاص تحفہ کے سوا کچھ نہیں تھا۔ سلام اللہ علیہا.
این پیراهن کتاب مسطوریست که در هر سطر آن انبیای الهی ، از اسوه ی استقامت حضرت حسین بن علی علیه السلام، درس پایداری و استقامت آموختند و میثاق جمعی خود را با عاشورا تحکیم کردند.
و اگر به سیر تکوینی این امانت الهی که مبدأ وجودی آن اعلی علّیین می باشد، با دیده ی حکمت بنگریم، خواهیم یافت که سیر منازل این پیراهن در بین انبیاء عظام، نشان از شکل گیری سندی دارد که با نقشه و تدبیر الهی، راهی مقصد رشید خود یعنی روز عاشورا شده است.
پوشیدن این پیراهن در ساعتی قبل از شهادت ، تازیدن اسب ها بر بدن مبارک و غارت آن و اصرار بر بازگرداندن پیراهن از جانب آل الله در شام ، نشان از آن دارد که این پیراهن مظلومیّت ، پرچم بصیرتی برای آیندگان جهان خواهد بود.
ردّ سُم سُتوران بر این پیراهن مظلومیت ، گواه امضایی آشکار و فریاد علنی یزیدیان بر این است که ما تنها کشنده ی فرزند رسول خدا هستیم و باید این عمل به نام ما ثبت و ضبط گردد.
و اینچنین شد که بعد از ممهور کردن این پیراهن به ردّ پای اسبانشان اراده ی الهی بر این شد که این بیّنه نیز چون خون علی اصغر علیه السلام ، به همسایگی عرش الهی درآید.
و می توان گفت این بیّنه ی بزرگ ، آغازی برای رمز گشایی از یک قدرت مظلومیّت و رونمایی از پرچم قیام قائم آل محمدعلیهم السلام است.
پرچمی که برای موالیان شفا و رحمت و برای معاندان رایت الرُعب است و از آنجا که بفرمایش صادق آل محمد علیهم السلام ، شیعه در قبل از ظهور، باید حیات خود را از کربلا بگیرد و این جغرافیای حیات بخش را پایگاه دفاعی خود قرار دهد، پس برماست که بعد از وقوع انقلاب عظیم اربعین حسینی و نهضت عظیم شیرخوارگان حسینی در جهان ، با برافراشتن این پیراهن خونین، فریاد تظلّم دخت رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم را در اقصی نقاط عالم، سر دهیم و زمینه ساز دیگری برای شکل گیری نهضت عاشورا پژوهی و جهانی سازی کربلا شویم.
چرا که صدع علم های بصیرت زا در کربلا ، امری ضروری و حیات بخش، برای زمینه سازی ظهور و تشکیل جامعه جهانی مهدوی است.
